De industrie is altijd op zoek naar nieuwe mogelijkheden, nieuwe technieken en verbeteringen van bestaande technieken. De meest traditionele structurele verbindingstechniek is een lasverbinding. De vooruitstrevende vliegtuigindustrie ging als voorloper decennia lang geleden aan de slag met verbinden door middel van verlijmen.

Lijmen van dunne materialen

Vanaf de bouw van de eerste vliegtuigen worden er lijmtechnieken gebruikt en in veel gevallen was gewichtsbesparing daarvoor de aanleiding. Gewicht wordt bespaard door de niet-constructieve delen te vervaardigen uit dun materiaal. Dat heeft echter een beperking, want plaatwerk moet een minimale dikte hebben om gelast te kunnen worden. Onder die dikte ontstaan er problemen, zoals vervorming door de warmte van het lasproces. In sommige situaties en binnen zekere grenzen kan dit worden opgelost door ‘narichten’. Lijmen kent deze beperking niet, want zelfs het dunste materiaal kan worden gelijmd.

Gelijkmatige spanning

Een ander voordeel van lijmen is, dat de spanningsverdeling in het materiaal gelijkmatig is na de assemblage. Waar je in een gelaste verbinding door de inbreng vanwarmte tijdens het assemblageproces in het eindproduct een onregelmatig spanning terug ziet, en piekspanningen bij een mechanische verbinding, geeft een lijmverbinding een gelijkmatige spanning over het gehele oppervlak.

Onaangetast materiaal

De hitte die wordt ingebracht bij een lasverbinding, leidt tot vervorming van het materiaal, en daardoor tot verzwakking. De klassieke klinkverbinding leidt ook totverzwakking. Ten eerste doordat er een gat moet worden geboord voor de klinknagel. En ten tweede doordat in zo’n verbinding vocht kan intreden, waardoor corrosie kan ontstaan. Corrosie kan worden voorkomen met een hybride verbinding, die bestaat uit structurele lijm in combinatie met klinknagels. Maar lijmen tast het materiaal helemaal niet aan. De substraten blijven volledig intact, dus er hoeven geen problemen voorkomen te worden.

De enige verbindingstechniek

Gewichtsbesparing gebeurt ook door het gebruik van composietmaterialen. Bij combinaties van composietmaterialen, of van composietmateriaal in combinatie met aluminium is lijmen eigenlijk de enige verbindingstechniek die mogelijk is. Er bestaan ook lijmen die het mogelijk maken om reeds gelakte materialen te verbinden.

Andere industrieën volgen

De eerste lijmverbindingen bij de Fokker F27 werden al in 1954 toegepast. Dat deze methode duurzaam is, blijkt wel uit het feit dat er nog steeds met de eerste modellen wordt gevlogen. Ondertussen zijn ook andere sectoren overstag gegaan voor het gebruik van lijmen, zoals de automobielsector, de spoorwegindustrie en de energiemarkt. Gewichtsbesparing speelt vaak een belangrijke rol in de keuze voor lijmen omdat men ook andere -zeer sterke- materialen zoals composieten kan gebruiken. De kostenreductie ligt dan niet alleen bij het productieproces, maar ook in het transport van de eindproducten.

Lijmen als eerste optie

Traditioneel werd in de ontwerpfase meestal lassen als eerste onderzocht als verbindingsmethode. Maar steeds vaker kijken designers, engineers en R&D-afdelingen in deze fase al naar lijmen als eerste optie. Kortom, lijmen geeft diverse voordelen vergeleken met traditionele verbindingstechnieken. Wij zijn van mening dat in veel gevallen lijmen een perfect alternatief is voor andere verbindingsmethoden, maar we verliezen de realiteit niet uit het oog. We realiseren ons dat een hybride verbindingen ook een oplossing kan zijn en dat in sommige gevallen het ontwerp of de specificaties van de eindproducten een lasverbinding nodig kan zijn.